นำไปสู่บางสิ่ง ธิงเฮิร์ดแอนด์ซีน แว่วเสียงวิญญาณหลอน ภาพยนตร์ตื่นเต้นที่เขียนบทและก็กำกับการแสดงโดยชาริ สปริงเกอร์ เบอร์แมน รวมทั้งโรเบิร์ต พัลสินี่

นำไปสู่บางสิ่ง บนฐานรากของนิยายทุก ๆ สิ่งทุก ๆ อย่างหยุดให้ปรากฏโดย เอลิซาเบธ บรูเดจ มันศิลปิน อะแมนดา ไซเฟร็ด รวมทั้งเจมส์นอร์ตัน เน็ตฟลิกซ์เผยแพร่ในต้นแบบดิจิทัลตอนวันที่ 29 เดือนเมษายน 2564 รวมทั้งได้รับการวิพากษ์จากนักวิพากษ์วิจารณ์จำนวนมาก ในปี 1980 แคทเธอรีนแคลร์ ( อแมนดาไซย์ฟรีด ) เป็นนักซ่อมศิลป์ที่อาศัยอยู่ในแมนฮัตตันกับจอร์จ ( เจมส์นอร์ตัน ) ผัวของหล่อน รวมทั้งบุตรสาวแฟรนนี่

หล่อนแลกเปลี่ยนชีวิตในแมนฮัตตันอย่างไม่เต็มใจสำหรับบ้านที่ห่างไกลในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ โชสบวงสรวง ในนิวยอร์กเมื่อจอร์จได้งานสอนหนังสือประวัติศาสตร์ศิลป์ที่วิทยาลัยเล็ก ๆ หล่อน พบว่าตนเองสันโดษเยอะขึ้นเรื่อย ๆ และก็มีความผิดธรรมดาสำหรับในการรับประทานหล่อน ระทมทุกข์แสนสาหัสจากการห่วยลง ภายหลังย้ายเข้ามาไม่นานหล่อน ก็พบว่ามีพระตำราของครอบครัวหลบซ่อนอยู่บนหิ้งในครัว

หล่อนถือมันลงมาและก็อ่านตระกูลเพียงแต่เพื่อมองว่าชื่อบางชื่อถูกขีดฆ่าโดยมีคำว่า “แดมด์” ที่เขียนไว้ข้างล่าง เร็วนี้ ๆ หล่อน ก็เริ่มมองเห็นแสงสว่างแปลก ๆ ในบ้านและก็หนึ่งในแสงสว่างกลุ่มนี้นำหล่อน ไปสู่วงแหวนโบราณที่ติดอยู่ในขอบหน้าต่างครัว แคทเธอรีนเริ่มสวมมัน แฟรนนี่ยังคิดว่ามีผีสิงอยู่ข้างในห้องของหล่อน รวมทั้งกรีดช่วงเวลากลางคืนอยากนอนกับบิดามารดาซึ่งกระตุ้นให้เกิดความบาดหมาง

จอร์จไม่เชื่อแล้วก็แคทเธอรีนตกลงใจที่จะไม่แบ่งปันอะไรกับเขาเท่าไรนัก โครงเรื่องหลักทั้งหมดอย่างที่กล่าวไปในข้างต้น เป็นหนังแนวชีวิตครอบครัวที่ไม่สมหวัง ผสมกับการเข้าไปอยู่ในบ้านผีสิง แล้วมีบางสิ่งบางอย่างเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดความแตกร้าวมากขึ้น จนนำไปสู่บางสิ่งบางอย่างที่เลวร้ายในตอนจบ แต่หนังก็เล่าออกมาได้แบบทื่อ ไม่ได้คมคายอะไรเลย ข่าวหนัง มาร์เวล

ซึ่งหากเรามองประเด็นนี้แล้วนำมาเทียบกับหนังแนวนี้ของบ้านเราอย่างเช่น ลัดดาแลนด์ ผมว่าลัดดาแลนทำได้ดีกว่ามาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นการนำเสนอ การเล่าเรื่อง การใช้สีในเชิงสัญลักษณ์ จนไปถึงจุดจบของเรื่องที่กลายเป็นโศกนาฏกรรม ลัดดาแลนด์กินขาดมาก ๆ ส่วนในแง่ของความเป็นหนังผีสยองขวัญ ก็จืดชืดมาก ๆ ไม่มีอะไรที่ทำให้เรารู้สึกขนลุกและน่ากลัวเลย แม้ว่าในช่วงต้นเขาจะทำให้เราเห็นว่าลูกสาวของแคทรียา เจอความผิดปกติและผีในห้องนอนของเธอ แต่มันก็ไม่ได้ขยี้อะไรต่อ ผีก็ออกแบบมาได้แบบธรรมดามาก

ในแง่ของความเป็นหนังผีสยองขวัญไม่ได้หลอกหลอนทำให้น่ากลัวอะไรเลย หากจะพอมีอยู่บ้าง ก็ต้องยกย่องให้กับฝีมือทางการแสดง แมนด้า ไซย์ฟริด ดาราสาวสวยหน้าตาโต เธอรับบทที่โตขึ้น แสดงถึงอารมณ์มาก แม้ว่าตัวละครที่เธอเล่นนั้นจะมีการตัดสินใจไม่ค่อยมีตรรกะนักก็ตาม ส่วนเจมส์ นอร์ตัน ที่รับบทเป็นสามีของแคทเธอรีน เขาก็เล่นได้ดี บทในหนังที่เลวเข้าก็แสดงได้เลวจนหน้าหมั่นใส่ ถือว่าดีทั้งคู่ นักแสดงประกอบคนอื่นก็เล่นได้ ในส่วนตัวผมแล้วรู้สึกว่าไม่ติดขัดอะไร พอมาถึงตอนจบของเรื่อง ที่จะเป็นการขมวดปมทั้งหมดของหนัง ที่วางเอาไว้อย่างมากมาย

หนังเขาก็จบแบบว่าทำร้ายจิตใจคนดูเป็นอย่างมาก จบไปแบบเฉย ๆ จะไปแบบดื้อ ๆ ดูเหมือนว่าจะหนังโยงกับภาพจิตรกรรม แต่มันก็ไม่ได้แก้ปมอะไรเลย การตัดสินใจของตัวละครสำคัญในช่วงท้ายเรื่องนี้ ก็ประหลาดดีแท้ แต่หากเราลองมองให้ลึกไปกว่านั้น หนังก็นำเสนอในเชิงสัญลักษณ์

ที่โดดเด่นมาก ๆ ที่สอดคล้องกับภาพเขียน 2 ภาพคือ ภาพดวงวิญญาณอยู่ในนรก ที่ไหนมองขึ้นไปบนฟ้าแล้วมองไม่เห็น มันอาจจะเปรียบได้กับ การแสดงถึงผลของการกระทำของตัวละครที่ทำสิ่งไม่ดี จะได้รับในอานคต และอีกภาพหนึ่งคือ ภาพเรือใบที่ล่องไปในมหาสมุทรยามค่ำคืนที่มีฟ้าคะนอง ฝนกระหน่ำ กับแสงสีแดงในผืนน้ำใต้ท้องเรือ และบนท้องฟ้าปราบแปรบสีแดงอมส้ม

นั่นอาจแสดงถึง เส้นทางที่ตัวละครเอกของเรื่องเลือกที่จะเดินในทางที่มันเป็นอุปสรรค์ เดินทางเข้าสู่ความมืด หรือเดินทางเข้าสู่มหาสมุทร ที่เต็มไปด้วยคลื่นลมมรสุมที่พร้อมกับความเหลือนั้นได้ตลอดเวลานั่นเอง นั้นมันก็ไม่ได้ชัดเจนมาก ซึ่งหนังปล่อยให้คนดูตีความเอาเอง แต่ถ้าหากเราจะนำประเด็นในเรื่องภาพจิตรกรรม กับโครงเรื่องที่สะท้อนถึงภาวะจิตใจของตัวละคร อย่างเช่นในภาพยนตร์เรื่อง วอทดรีมส์เมย์คัม พลังรักข้ามขอบฟ้า ตามรักถึงสวรรค์ ที่ฉายในปี 1998

แล้วหนังเล่าเรื่องราวของนายแพทย์คนหนึ่ง ที่ยอมสละความสุขบนสวรรค์เพื่อไปตามหาคนรักของเขาในนรก โดยใช้ภาพกิจกรรมเป็นตัวเชื่อม หนังเขาสามารถเชื่อมโยงภาพกิจกรรม นำเสนอในเชิงสัญลักษณ์ของโลกแห่งสวรรค์ โลกแห่งนรก และความผิดบาปได้อย่างลึกซึ้งมากกว่าหลายเท่านัก

นำไปสู่บางสิ่ง ที่บ้าน แคทเธอรีนว่าจ้าง เอ็ดดี้ ( อเล็กซ์ นิวสตาดเตอร์ ) และก็ โคลลุกซ์ พี่ชายสองผู้ที่เสนอตัวช่วยงานบ้านงานเรือน

จอร์จเริ่มมีความข้องเกี่ยวลับ ๆ กับวิลลิส ( นาตาเลียถางเอ้อร์ ) หญิงสาวที่เขาเจอที่หอสมุด ในเวลากลางคืนแฟรนนี่ยังคงหวาดสะดุ้งอยู่ในบ้านกับการปรากฏตัวของเพศหญิงที่น่าสยดสยองต่อหน้าต่อตาหล่อน สถานที่ทำงาน จัสทีน โซโคลอฟ สหายร่วมงานของ จอร์จ ( เรีย ซีฮอร์น) ชวนเขาแล้วก็แคทเธอรีนไปกินอาหารเย็น หล่อน และก็แคทเธอรีนผูกพันแล้วก็เป็นเพื่อนกัน กลางทางกลับไปอยู่บ้านจอร์จสูงแล้วก็ขับขี่รถโดยประมาททำให้แคทเธอรีนอารมณ์บูดก่อนจะพากเพียรคลำหาหล่อน

หล่อนลงจากรถยนต์และก็จอร์จตามเธอไปช่วงเวลาที่พวกเขาโต้เถียงกัน สุดท้ายเขาก็ผลักหล่อน ลงไปในคลองริมถนนรังควานหล่อน เมื่อจอร์จขออภัยแคทเธอรีนที่บ้านในห้องของแฟรนนีไฟค่ำคืนของแฟรนนี่ก็ระเบิด จอร์จท่องเที่ยวพายเรือกับหัวหน้าฝ่ายฟลอยด์เดอไบเออร์ ( เอฟเมอร์เรย์อับราฮัม ) และก็เชิญเขากลับไปอยู่ที่บ้านเพื่อดื่มเครื่องดื่ม เหมือนกับแคทเธอรีนฟลอยด์ยังรู้สึกถึงการปรากฏตัวของวิญญาณและก็ทำให้แคทเธอรีนแน่ใจว่าวิญญาณอยากช่วยหล่อน แค่นั้น

เขาเสนอให้มีการสัมมนาทางใจวิญญาณ จอร์จและก็แคทเธอรีนตกลงใจเชื้อเชิญเพื่อนบ้านรวมทั้งสหายร่วมงานมางานงานเลี้ยง ในงานกินเลี้ยงแคทเธอรีนเจอจากคนกลางว่าผู้ครอบครองคนก่อนเป็นบิดามารดาของเอ็ดดี้รวมทั้งโคลรวมทั้งพวกเขาเสียชีวิตจากการฆาตกรรมฆ่าตัวตาย แคทเธอรีนผู้เกลียดชังทะเลาะเบาะแว้งกับจอร์จข้างหลังงานงานเลี้ยงที่หล่อน ประจันหน้ากับเขาเกี่ยวกับแหล่งกำเนิดของบ้าน จุดเปลี่ยนที่น่าสนใจ

ในช่วงเวลาที่พวกเขาปะทะคารมวิทยุในบ้านของพวกเขาก็เริ่มแผดเสียงดังไม่หยุดตราบจนกระทั่งจอร์จจะทำลายมัน แคทเธอรีนขอให้เขาพาแฟรนนี่ไปบ้านบิดามารดาในตอนสุดสัปดาห์ ขณะที่จอร์จหายไปในตอนสุดสัปดาห์กับแฟรนนี่แคทเธอรีนและก็ฟลอยด์ก็ประสานมือกันซึ่งพวกเขาได้มองเห็นผีของเอลล่าแม่ของเอ็ดดี้และก็โคล ฟลอยด์บอกแคทเธอรีนว่ามีวิญญาณอีกดวงในบ้านห้ามไม่ให้เอลล่าติดต่อสื่อสารกับพวกเขา

แล้วก็แคทเธอรีนต้องระวังจนกระทั่งวิญญาณที่ไม่ทราบจะเผย ขณะส่งกลับหนังสือที่หอสมุดแคทเธอรีนพบว่าวิลลิสเชื่อมต่อกับจอร์จแล้วก็เปิดบัญชีแบงค์แยกต่างหาก สำหรับเพื่อการทัศนศึกษากับผู้เรียนจัสตินแท็กพร้อมทั้งจอร์จที่ซึ่งเขาได้เจอกับคนประสานงานวิทยานิพนธ์ของเขา คนประสานงานสงสัยเกี่ยวกับการที่จอร์จได้รับการว่าว่าจ้างให้เป็นศ.จ.เนื่องด้วยเขามิได้ส่งจดหมายเสนอแนะให้เขา วันพรุ่งนี้ฟลอยด์บอกจอร์จว่าคนประสานงานโทรศัพท์หาเขารวมทั้งอ้างถึงว่าเขาไม่เคยเขียนข้อเสนอสำหรับจอร์จ

ตอนที่ใช้เวลาตอนช่วงหยุดงานกับครอบครัวของจอร์จ

แคทเธอรีนใส่ใจดีว่าภาพวาดของจอร์จได้ตายไปแล้วเนื่องด้วยลูกพี่ลูกน้องของเขาวาดรูปของเขาเองซึ่งจมน้ำตายในอุบัติเหตุทางทะเลแล้วก็จอร์จก็หมกมุ่นอยู่กับเขา จอร์จเริ่มได้ยินเสียงจากวิญญาณร้ายในบ้าน ขณะนั่งเรือไปกับฟลอยด์จอร์จพากเพียรชักพาให้ฟลอยด์ไม่บอกข้างทรัพยากรบุคคลเกี่ยวกับการคดโกงของเขา แม้กระนั้นล้มเหลว เมื่อรำลึกถึงผลที่จะจำเป็นต้องพบเจอจอร์จฆ่าฟลอยด์ กลางทางกลับไปที่รถยนต์เขาเปียกปอนไปหมด

ตรงนั้นเขาเจอจัสตินซึ่งเจอหน้ากับเขาเกี่ยวกับความเกี่ยวเนื่องของเขากับวิลลิสแล้วก็การแลกเปลี่ยนของฟลอยด์กับที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ของเขา หล่อน เตือนว่าหล่อน กำลังจะบอกรวมทั้งขับขี่รถออกไป เขาไล่หลังหล่อน ไปในรถยนต์รวมทั้งบังคับให้รถยนต์ของหล่อน ออกมาจากถนนหนทางทำให้หล่อน บาดเจ็บหนักมากแล้วก็ทำให้หล่อน อยู่ในอาการรุนแรง แคทเธอรีนอุตสาหะที่จะทิ้งจอร์จ

แม้กระนั้นเขากลับระงับอารมณ์และก็ฆ่าหล่อน ด้วยขวานแกล้งทำเป็นว่าจะเจอร่างของหล่อน ในวันพรุ่งนี้ เขาเพียรพยายามตีกรอบเอ็ดดี้ซึ่งเติบโตสนิทสนมกับแคทเธอรีนรวมทั้งปิดบังความรู้สึกโรแมนติกที่มีต่อหล่อน ตำรวจมั่นใจว่าจอร์จฆ่าหล่อน วิญญาณของแคทเธอรีนผนึกกำลังกับเอลล่ารวมทั้งพวกเขาปลุกจัสตินจากอาการรุนแรงพร้อมด้วยแสดงทุกอย่างที่จอร์จทำ

จัสตินกล่าวกับตำรวจรวมทั้งฝากใจความไว้ให้จอร์จเพื่อข้อเสนอแนะว่าหล่อน จำสิ่งที่เกิดขึ้นได้ จอร์จนำเรือของลูกพี่ลูกน้องผู้ตายออกไปเพื่อมานะแอบหนี แม้กระนั้นลมพายุก็พัดเข้ามาหลุมสู่เมืองนรกเปิดขึ้นในห้วงสมุทรกลืนจอร์จตอนที่มันเลียนแบบภาพวาดที่มองเห็นตลอดทั้งเรื่อง เรื่องราวของผัวเมียจากแมนฮัตตันย้ายมาอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ บริเวณฮัดสันวัลเลย์และก็ศึกษาค้นพบด้านมืดของชีวิตสมรสที่บางทีอาจเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์ของบ้านใหม่ข้างหลังนี้