หนังตั๊กแตนกินมนุษย์ เดอะ สวอร์ม ตั๊กแตนเลือด หนังสยองขวัญแนวสัตว์กินมนุษย์จากประเทศฝรั่งเศสของ เน็ตฟลิกซ์

หนังตั๊กแตนกินมนุษย์ เรื่องราวของแม่ม่ายลูกสองที่ทำธุรกิจฟาร์มแมลงสยองขวัญ ใช้เลือดเป็นของกินเพาะพันธ์ตั๊กแตนจนกระทั่งกำเนิดหายนะขึ้นในครอบครัว หนังสยองขวัญแนวสัตว์กินเนื้อมนุษย์ที่ไม่ค่อยมีมาให้มองเห็นในตอนนี้นัก ยิ่งจากประเทศฝรั่งเศสด้วยไม่ค่อยมองเห็นแนวนี้มาก่อน เนื่องจากภาพยนตร์ฝรั่งเศสมักมีสไตล์การดูแลแบบเนิบ ๆ เนือย ๆ ไปตลอดเรื่องจนกระทั่งจบ

รวมทั้งประเด็นนี้ก็ยังหนีไม่พ้นอารมณ์แบบที่ว่านี้ด้วยเหมือนกัน ในฐานะที่นักเขียนเป็นแฟนหนังสัตว์กินเนื้อคนคนหนึ่งที่มองมาตั้งแต่สมัยก่อน หนังเหล่านี้เป็นจำเป็นต้องอุตสาหะหาไอเดียสัตว์ตัวใหม่ ๆ มาขายไม่ให้ซ้ำคนไหน เป็นจะมีสัตว์อย่างงี้มากินคนก็มีได้เพียงแค่เรื่องเดียวหรือสองเรื่อง นอกจากพวก ปลาฉลาม จระเข้ งู สัตว์ยอดนิยมเหล่านี้มีทำอีกครั้งมาเรื่อยซึ่งตั๊กแตนก็เคยมีมาก่อนแล้วในหนัง ตั๊กแตนห่าปี 2005 เป็นแถวตั๊กแตนที่ถูกดัดแปลงแก้ไขกรรมพันธุ์หลุดออกมา แม้กระนั้นดันมิได้กินมนุษย์เพียงแค่ทำลายผลผลิตหนักจนกระทั่งรัฐบาลจำเป็นต้องออกมาปราบ ซึ่งก็ผิดหวังที่มันมิได้กินเนื้อคนนี่แหละนะ

มาหัวข้อนี้ก็แทบจะคล้ายกันเมื่อหน้าหนังเป็นแถวตั๊กแตนกินเนื้อคน แม้กระนั้นในความเป็นจริง ๆ แทบเป็นหนังแนวแม่โรคทางจิตมานะทำฟาร์มตั๊กแตนให้เสร็จให้ได้ แม้ว่าจะจำเป็นต้องใช้เลือดมาเลี้ยงก็ตาม โดยฉากกินเนื้อมนุษย์ที่รอดูไปอยู่เอาในที่สุดของเรื่องใกล้จบสิบนาทีท้ายที่สุด ซึ่งหากคนไหนเป็นแฟนแนวนี้ต้องการมองเพียงแค่ฉากเหล่านี้ก็ผ่าน ๆ ไปดูได้เลยก็ได้ เนื่องจากว่าทั้งยังเรื่องมันเน้นย้ำวนเวียนกับดราม่าครอบครัวพ่วงปัญหาธุรกิจฟาร์มแมลงซะมากยิ่งกว่า

ตัวเรื่องปูดราม่าว่านางเอกเป็นหญิงหม้ายลูกสอง ที่เพียรพยายามหันมาทำธุรกิจฟาร์มตั๊กแตน โปรตีนจากแมลงส่งห้องอาหารราคาสูง แต่กลับไม่ประสบผลสำเร็จสำหรับในการเลี้ยง บุตรสาวก็มีปัญหาถูกเพื่อนฝูงในสถานศึกษาล้อเรื่องแม่เลี้ยงตั๊กแตนอย่างมากจนถึงเครียด ขายหน้าสหาย (ถ้าเกิดพล็อตนี้ในไทยคงจะไม่ผ่าน เนื่องจากว่าเพื่อนพ้องอาจมีแต่ว่ามาขอตั๊กแตนไปรับประทานหมด) ข่าวหนัง มาร์เวล

ลูกชายคนเล็กเล่นบอลตั้งใจจริงก็ไม่มีเงินทุนช่วยเหลือจากแม่ แปลงเป็นครอบครัวนี้ราวกับจะเอาตัวไม่รอดเพราะว่าแม่ที่เป็นหัวหน้าบรรลุความสำเร็จ แถมยังตั้งมั่นถือมั่นว่าธุรกิจแมลงนี้เป็นอนาคตของของกินโปรตีนในอนาคตเมื่อยามโลกขาด ซึ่งก็เกิดเรื่องจริงที่เทรนด์การกินแมลงกำลังเริ่มนิยมไปทั้งโลก จากรสชาติที่ดีกับอัตราส่วนโปรตีนต่อน้ำหนักเสมอกันแมลงมีให้มากยิ่งกว่า

ผู้ผลิตก็เลยนำไอเดียนี้มาต่อยอดให้เป็นหนังสยองขวัญที่พ่วงเรื่องธุรกิจแมลงไปด้วย โดยให้นางเอกเพียรพยายามหาทางขายแมลงที่ตัวเองเลี้ยงทุกทางในราคาที่ดี แต่ไม่อาจจะหาตลาดอย่างงั้นได้ ด้วยเหตุว่าคุณเองก็เลี้ยงเพาะพันธ์ได้ไม่มากพอเหมือนกัน

หนังตั๊กแตนกินมนุษย์ ตอน 30 นาทีแรกตัวเรื่องปูวนเวียนกับเรื่องปัญหาดราม่าครอบครัวพ่วงธุรกิจฟาร์มแมลงของนางเอก

กระทั่งวันหนึ่งนางกำเนิดพลาดลื่นล้มในโรงเรือนจนได้แผล ตั๊กแตนมารุมรับประทานเลือด ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนแปลงของเรื่องที่ผู้ชมแนวหนังสัตว์กินเนื้อมนุษย์มีความรู้สึกว่ามันจำเป็นต้องมาแล้วฉากกินเนื้อมนุษย์ที่รออยู่ แม้กระนั้นแปลงเป็นว่าหนังก็ยังไม่เดินไปในแนวทางนั้นเลย แปลงเป็นการถักต่อแนวธุรกิจแมลงของคุณถัดไปอีก เมื่อคุณก็ได้มีความคิดเห็นว่าแมลงเติบโตดี ก็เริ่มขยายฟาร์มใหญ่มหึมาขึ้นเรื่อยแล้วก็ปกปิดความลับหัวข้อการเอาเลือดตนเองพ่วงกับการลักขโมยสัตว์เลี้ยงเพื่อนบ้านอย่าง สุนัข วัว มาให้ตั๊กแตนรับประทาน ก่อนเอาแมลงไปขายเป็นอาหารสัตว์ให้คนเลี้ยงเป็ดทำฟัวกราส์ (ตับเป็ดตับห่าน) ที่เป็นของกินขึ้นชื่อลือนามของประเทศฝรั่งเศส

ซึ่งเอาจริงเอาจัง ๆ คนเขียนรู้สึกว่าบางทีก็อาจจะไม่ต้องไปแนวกินเนื้อคนและจากนั้นก็ยังได้ แต่ว่าทำเป็นแนวแหวะว่าเลี้ยงแมลงด้วยเลือดอะไรแบบงี้ก็คงจะดี แต่ว่าหนังก็มิได้จะย้ำแหวะอย่างงั้นอีก ถึงจะมีฉากย้ำเลือดสัตว์ แผลจากแขนนางเอกที่ตั๊กแตนรุมรับประทาน หรือฉากวัวลสอัพตั๊กแตกรับประทานเลือด แต่ว่ามันก็ทำเป็นเพียงแค่สยดสยองเล็ก ๆ น้อย ๆ มิได้สะใจอะไรมากมาย บางครั้งอาจจะคิดว่านี่เป็นหนังที่จุดโฟกัสไปที่เพศหญิงโรคทางจิตต้องการเลี้ยงแมลงให้เสร็จเพื่อครอบครัวซะมากยิ่งกว่า

และก็จุดนี้เองก็คือปัญหาใหญ่ของเรื่องจากความไม่เมคเซนส์แปลก ๆ ตรงที่เกี่ยวเนื่องกับการเลี้ยงตั๊กแตนอย่าง เพราะเหตุใดนางเอกจำต้องลักขโมยสัตว์เลี้ยงเพื่อนบ้านไปให้ตั๊กแตนรับประทาน ซึ่งหากคิดว่าในเรื่องนางพากเพียรให้ธุรกิจบรรลุผลสำเร็จ การหาเป็ดไก่หรือสัตว์เล็กอันอื่นมาให้ตั๊กแตนคงจะง่ายยิ่งกว่ามากมาย แถมยังทำเป็นสม่ำเสมอไม่มีปัญหาจำต้องไปลักขโมยผู้ใดด้วย หรือการหาเลือดสัตว์ในประเทศฝรั่งเศสก็มองหายากแบบไม่ค่อยรู้เรื่องเหตุผลนัก (ในเรื่องกล่าวว่านางเอกมิได้เข้าสโมสรเกษตรเลยขายเลือดให้มิได้) แถมนางเอกเอกนอกเหนือจากลักขโมยสัตว์มาให้ตั๊กแตนรับประทานแล้ว

ตัวคุณเองก็ยังจะต้องเอาตัวไปให้ตั๊กแตนกัดรับประทานเลือดเป็นประจำอีกด้วย จนถึงมาเป็นเงื่อนว่าคุณจำเป็นต้องสวมเสื้อมิดชิดตลอดเรื่อง ซึ่งจริง ๆ ไม่มีความจำเป็นที่ต้องเอาตัวเข้าไปก็ได้ เพียงแค่ถ่ายเลือดมาให้ตั๊กแตนรับประทานก็คงจะพอแล้ว แม้กระนั้นในเรื่องก็มิได้มีคำตอบอะไรแนว ๆ นี้ให้เลยนะครับ เนื่องจากว่าหนังอีกทั้งพองทั้งยังเอื่อย ๆ เนือย ๆ กับเรื่องราวดราม่าแบบที่บอกไป เรื่องมีความแปลกใหม่

หากแม้มันบางทีก็อาจจะไม่ถึงกับห่วยแตกสุด ๆ แม้กระนั้นในฐานะหนังสัตว์กินเนื้อคนจะต้องพูดว่ามันจะไม่ผ่านก็เพราะว่าการจุดโฟกัสไม่ถูกจุดไปปูเรื่องอื่นซะเยอะแยะนี่แหละนะครับ ซึ่งพอเพียงถึงตอนที่ตั๊กแตนหลุดออกมากินเนื้อคนช่วงท้าย (จริง ๆ มีหลุดมากมายลางเรื่องกาลครั้งหนึ่ง แม้กระนั้นก็มิได้มีอะไรถัดมาเลย) เวลาในหนังมันก็ใกล้หมดแล้ว ผู้ผลิตพากเพียรเลี้ยวกลับลำหมดตัวให้ตั๊กแตนมากินคนติด ๆ กันเพื่อเอาอกเอาใจผู้ชม แม้กระนั้นก็ยังไม่สะใจอยู่ดี ด้วยเหตุว่าหนังเล่นตัดตอนมีตั๊กแตนมาเกาะทั่วตัวตายแล้ว ไม่มีฉากเริ่มรุกรานกัดกินเนื้อคนแบบที่จะต้องมีในแนวหนังอย่างนี้

อย่างฉากตั๊กแตนรุมพังทลายบ้านก็ไม่มี ใช้ตัดตอนเอาทั้งสิ้น ซึ่งรู้เรื่องว่าอาจจะเป็นเนื่องจากหนังทุนต่ำสร้างฉากอย่างนี้ตรากตรำด้วย แม้กระนั้นก็ยังดีที่มีฉากฝูงตั๊กแตนรุมจู่โจมที่แอบเว่อร์นิด ๆ ในตอนไคลแม็กซ์ แต่ว่าก็ยังเป็นสเกลเล็ก ก่อนหาทางจัดแจงฝูงตั๊กแตนนี้ได้ในส่วนท้ายพ่วงด้วยการสะสางเงื่อนดราม่าแม่ลูกไปพร้อม ซึ่งบอกตรง ๆ ว่าแอบผิดหวังที่หนังเลือกจบแบบงาม แทนที่จะไปให้สุดกับแนวสยองขวัญดราม่าหมดกำลังใจไปเลยขะดียิ่งกว่า

เรื่องราวแบ่งเป็นสามส่วนเป็นเรื่องราวการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อหารายได้ไต่เต้าเองให้พ้นจากความแร้นแค้น

แล้วก็สถานการณ์ล้มละลายของเวอร์จินี แม่เลี้ยงเดียว ความสัมพันธ์ครอบครัวระหว่างแม่-ลูก แล้วก็ความเชื่อมโยงระหว่างพี่-น้อง และก็ส่วนท้ายที่สุดคือเรื่องของตั๊กแตน การพัฒนาจากช่วงแรกที่อ่อนแอ จนถึงไปถึงแข็งแรงเสียงดังขึ้น ตกไข่มากเพิ่มขึ้น เรื่องราวแจ่มกระจ่างขวานผ่าซาก มีเส้นบาง ๆ กั้นระหว่างสิ่งที่ต้องการและก็ความมักมาก ไม่มีเงื่อนเปลี่ยนเท่าไร่นัก จะต้องบอกที่ตรงนี้ว่าสำหรับผู้ใดกันแน่ที่มองหาหนังสยองขวัญวิ่งตามหนีเตลิด หัวข้อนี้ไม่ใช่หนังแนวนั้นเลย

ถ้าเกิดแม้กระนั้นเป็นหนังอินดี้ ดราม่า เดินเรื่องเนิบ ๆ ออกช้ามากมายด้วย แต่ว่ากล่าวโทษน่าขนลุกสยองขวัญของตั๊กแตนที่มีการดำเนินชีวิตแบบผิดธรรมดาเข้าไป ซึ่งผู้กำกับจัสต์ ฟิลิปโปต์ก็มิได้ทำภาพให้มองน่าสยองขวัญ รังเกียจอะไรมากนัก แม้กระนั้นทำให้คิดจินตนาการตาม รวมทั้งความจินตนาการนี่แหละที่ทำให้มันน่าสยอง แล้วก็จะยิ่งน่าขนลุกสำหรับผู้ที่มีความหวาดกลัวแมลงเป็นทุนเดิม

โดยรวมแล้วถึงจะเดินเรื่องช้าสไตล์หนังอินดี้ แม้กระนั้นการประสมประสานเรื่องดราม่ารวมทั้งความสยองขวัญทำออกมาก้าวหน้า น่าติดตาม ทำให้มองได้เรื่อยเนื่องจากว่าอยากทราบว่าในที่สุดแล้วจะจบเช่นไร เรื่องราวเกี่ยวกับทำการเกษตรด้วยเหตุนั้นภาพที่พรีเซ็นท์ออกมาควรจะเป็นชานเมือง ซึ่งหนังจะพาพวกเราไปดูทิวทัศน์สวยของบ้านนอกประเทศฝรั่งเศส ท้องทุ่ง บ้านในต่างจังหวัด ทะเล รวมทั้งทะเลสาบ ซึ่งมีความเป็นยุโรป สงบงดงาม

สำหรับ คอมพิวเตอร์กราฟิกส์ ของเรื่องได้บริษัท ดิจิทัล ดิสทริส เป็นผู้จะรับผิดชอบซึ่งทำออกมาได้สมจริงสมจัง อีกทั้งขณะที่ตั๊กแตนกำลังรุมรับประทานเลือด หรือฝูงตั๊กแตนบินพร้อม ให้ความรู้ความเข้าใจสึกอีกทั้งน่ากลัว บางทีอาจสยดสยองติดตาไปยาวนานหลายวันสำหรับคนกลัวแมลง เรื่องราวจะว่าแปลกใหม่ก็ไม่เชิง เกิดเรื่องเกี่ยวกับตัวประหลาดซึ่งก็เคยได้เห็นมาอยู่บ้าง แม้กระนั้นบางทีอาจไม่เคยมองเห็นเรื่องเกี่ยวกับตั๊กแตน เรื่องชื่อเดียวกันเดอะสวอร์ม ปี 1978 นั้นเกิดเรื่องเกี่ยวกับผึ้ง แต่ว่าแนวการเดินเรื่องก็ค่อนข้างจะแตกต่าง

แม้กระนั้นความพิเศษของเดอะสวอร์ม 2020 อยู่ที่ความเป็นภาพยนตร์ฝรั่งเศส อินดี้ เดินเรื่องช้า ผสมความสยองขวัญกับดราม่าความเกี่ยวเนื่องครอบครัวเข้าไป ทำให้เป็นความแปลกใหม่ที่ไม่ค่อยเผชิญ แต่ว่าคนธรรมดาทั่วไปความคาดหวังเพียงแค่มาดูหนังสยองขวัญอาจจะหลับก่อนจากการปูเรื่องราวยาวแบบเฉื่อย ๆ สไตล์ประเทศฝรั่งเศส เป็นแถวดราม่าครอบครัวพ่วงธุรกิจฟาร์มแมลงมากยิ่งกว่าจะเป็นหนังสยองขวัญเอาจริงเอาจังเหมือนอย่างที่คิด